Güç kulelerinin sınıflandırılması ve ana kullanımları

Zamanın gelişmesiyle birlikte,güç kuleleriYapı malzemelerine, yapı türlerine ve kullanım fonksiyonlarına göre sınıflandırılabilirler. Farklı ürünlere göre kullanımları da farklılık göstermektedir. Aşağıda bunların sınıflandırılmasını ve ana kullanımlarını kısaca açıklayacağız:

1. İnşaat malzemelerine göre kuleler çeşitli tiplere ayrılabilir: ahşap yapılar, çelik yapılar, alüminyum alaşımlı yapılar ve betonarme yapılar. Ahşap direk kuleleri, düşük mukavemetleri, kısa ömürleri, uygun olmayan bakımları ve sınırlı ahşap kaynakları nedeniyle Çin'de aşamalı olarak kullanımdan kaldırılmıştır.

Çelik yapılar kafes kirişlere ve çelik borulara bölünmüştür; kafes kafes kiriş kuleleri en yaygın kullanılanıdır ve ultra yüksek gerilim ve üzeri iletim hatları için ana yapıdır.

Alüminyum alaşımlı yapı kuleleri, yüksek maliyetleri nedeniyle yalnızca ulaşımın özellikle zor olduğu dağlık bölgelerde kullanılmaktadır. Betonarme direklerin tamamı santrifüj kullanılarak dökülür ve buhar kürü yapılır. Kısa bir üretim döngüsüne, uzun hizmet ömrüne, basit bakıma sahiptir ve çok fazla çelik tasarrufu sağlayabilir.

2. Yapısal forma göre iki tipe ayrılabilir: kendinden destekli kuleler ve kablolu kuleler. Kendini destekleyen kule, kendi temeli ile sabitlenen bir kuledir. Tel halatlı kule, kuleyi sıkı bir şekilde desteklemek için kule kafasına veya gövdesine monte edilen simetrik bir teldir ve kulenin kendisi yalnızca dikey basınç taşır.

Mükemmel mekanik performansı, fırtına saldırılarına ve hat kopmalarına karşı dayanıklılığı ve stabil yapısı nedeniyle hattın gerilimi ne kadar yüksek olursa o kadar çok kablo kulesi kullanılır.

3. Kullanım fonksiyonlarına göre yük taşıyan kulelere, düz kulelere, aktarma kulelerine ve geniş açıklıklı kulelere ayrılabilirler. Aynı kule üzerine döşenen iletim hatlarının devre sayısına göre tek devreli, çift devreli ve çok devreli kulelere de ayrılabilir. Yük taşıyıcı kule, iletim hattındaki en önemli yapısal bağlantıdır.

4. İletim kulesinin temel tipi: İletim hattı boyunca hidrojeolojik koşullar büyük ölçüde değişiklik gösterir ve yerel koşullara göre uygun temel formunun seçilmesi çok önemlidir.

İki ana temel türü vardır: yerinde döküm ve prefabrikasyon. Döküm temeller, örselenmemiş toprak temellere (kaya temeller ve kazılmış temeller dahil), patlatmayla genişletilmiş kazık ve yerinde dökme kazık temellerin yanı sıra kule tipine, yeraltı suyu seviyesine, jeolojiye ve temellere dayalı sıradan beton veya betonarme temellere ayrılabilir. inşaat yöntemleri.

Prefabrik temeller, elektrik direkleri için şasi, kelepçeler ve kablo kanallarının yanı sıra demir kuleler için çeşitli prefabrik beton ve metal temelleri içerir; Temellerin yükselme ve devrilme direncine ilişkin teorik hesaplamalar, daha makul, güvenilir ve ekonomik hale getirilmek amacıyla farklı temel formları ve zemin koşullarına göre çeşitli ülkeler tarafından incelenmekte ve işlenmektedir.